Flitsende ouverture
Openingswedstrijd WK feest in dubbel opzicht

De Beierse hoofdstad was een trotse gastheer, afgelopen vrijdag bij de opening van het Wereldkampioenschap Voetbal in Duitsland. Al uren voor de wedstrijd zongen en dansten de fans van die Mannschaft gezamenlijk met roodblauwe aanhangers van Costa Rica. Op de historische 'Marienplatz' was de stemming rond het middaguur al opperbest. ,,Het bevalt me hier goed. Vriendelijke en goed opgeleide mensen, die in een ontwikkeld land met veel 'Autobahnen' wonen”, was het oordeel van Latijn-Amerikaan Marco Fishmen (33) uit San José.

Veel Duitse fans hebben hoge verwachtingen van hun team. Zoals Matthias en André uit Erfurt, die voor dag en dauw de trein naar het zuiden namen. "Wij zijn een toernooiploeg. Vier jaar geleden dacht ook niemand dat we de finale zouden halen”, zegt Matthias, een forse man met zwart-wit DFB-tricot, terwijl hij een grote slok van zijn bier neemt.

Realisme

Hij vermoedt echter dat de titel er dit jaar niet inzit: ..We hebben nauwelijks spelers die succesvol in het buitenland zijn. Bij het WK 1990 in Italië hadden we nog Rudi Völler en Jürgen Köhler, Lothar Matthäus en Andy Möller, en niet te vergeten Andreas Brehme en Jürgen Klinsmann. Nu heeft alleen Jens Lehmann internationale ervaring.”

Toch blijven de Duitse fans optimistisch over de lange weg naar de eindstrijd: "Berlin, Berlin, wir fahren nach Berlin!”, juichen ze al lang voordat de wedstrijd begint. In de metro van München is het dringen geblazen. Van top tot teen met Duitse vlaggen, sjaals, schmink en bonte voetbalshirts uitgedoste supporters roepen vrolijk: "En wie niet zingt, die is voor Hol-land!”

München, de 'heimelijke hoofdstad van Duitsland' had de ouverture van Berlijn afgesnoept. Maar de futuristische Allianz-Arena van recordkampioen FC Bayern mag er dan ook wezen. Het stadion (bijnaam 'ufo') kostte de lieve som van 340 miljoen euro. Toch waren afgelopen vrijdag niet alle stoeltjes bezet - omdat vele sponsoren hun kaartencontingent niet verbruikten.

Dirndls en Lederhosen

Bij de pompeuze openingsceremonie van de Oostenrijkse choreograaf André Heller droegen vrouwen in Beierse Dirndls en mannen met de zo typische jagershoedjes de vlaggen van alle deelnemende landen het stadion in. Zelfs boulevardkrant Bild vond de dominantie van de Beierse klederdracht wat ver gaan: "Die Welt zu Gast bei Lederhosen”, kopte het blad cynisch.

Omdat Franz Beckenbauer, voetballegende en organisator van dit WK, van de eigengereide Fifa-chef Josef Blatter niet tot het publiek mocht spreken, deed de Bondspresident de openingsspeech: "Nu gaat het eindelijk beginnen! We verheugen ons op voetbal, voetbal en nog eens voetbal”, aldus Horst Köhler.

Beckenbauer, de ongekroonde keizer van Duitsland, glimlachte. Als speler was hij in de finale van 1974 tegen de Nederlanders succesvol en ook in 1990, als coach tijdens het WK in Italië. Nu is het weer zestien jaar na dato en hoopt hij stiekem op zijn persoonlijke trilogie.

Op de perstribune

"Waanzinnig, we hebben de beste plaatsen!”, roept Wolfgang Stephani, die samen met zijn vriend Stefan Mang op de eerste rij, direct aan de grasmat zit. Eigenlijk heeft het tweetal uit Passau kaarten voor de bovenste ring, maar de jongens zijn langs de stewards brutaal op de perstribune gaan zitten. "Kijk, daar komt Pelé”, wijst Wolfgang naar de Braziliaanse voetbalgod, tot hij topmodel Claudia Schiffer met de gouden wereldbeker ziet. Dan dwalen zijn ogen ineens de andere richting op.

De twee 27-jarige jongens hadden hun kaarten via internet gekocht. Buiten, op de zwarte markt voor het stadion, waren de prijzen voor een ticket tot zeshonderd euro gestegen. Want met een geldige doktersverklaring konden de kaartjes op naam toch nog doorverkocht worden.

Wolfgang en Stefan juichen als hun idolen op enkele meters afstand het veld voor de warming up betreden. Ze zijn de koning te rijk. Eerst komt doelman Jens Lehmann uit de cabine gerend. Het publiek begroet hem met daverend applaus. Zijn in ongenade gevallen concurrent Oliver Kahn wandelt nors de grasmat op en begroet eerst de terreinknecht. 'De titaan' heeft zichtbaar moeite om de tweede viool te spelen.

Overdonderend begin

Dan begint de wedstrijd. Na zes minuten maakt de kleine Philipp Lahm een kapbeweging, schiet de bal in de kruising en maakt zo het prachtige eerste doelpunt van het toernooi. Zelfs de geblesseerde Michael Ballack valt zijn coach Klinsmann juichend in de armen. Vergeten was het raadselachtige letsel dat de Duitse aanvoerder had doen uitvallen. Men verweet de sterspeler van FC Chelsea dat hij zijn pijn te lichtvaardig had beoordeeld en zo zijn elftal gedupeerd had.

Enkele minuten later volgt de eerste domper. Costa Rica maakt via spits Paulo Wanchope de gelijkmaker. "Scheisse”, vloekt Stefan Mang, en laat zijn Duitse vlag naar beneden hangen. De redding komt van Miroslav Klose. De goalgetter van Werder Bremen schiet nummer twee en drie erin. Maar weer antwoordt de gevaarlijke Wanchope (3-2). Vlak voor tijd maakt Torsten Frings de bevrijdende treffer met een schot van dertig meter.

München viert uitbundig feest als Duitsland ongeslagen, maar met twee tegengoals uit het duel met voetbaldwerg Costa Rica komt. "De eerste hindernis op weg naar de finale is genomen. Maar de verdediging is belabberd”, oordeelt voetbalfan Stefan. Hij vreest dat "teams van een ander kaliber de zwakke plekken genadeloos zullen uitbuiten." "Schau’n wir mal”, zou Franz Beckenbauer zeggen.

Rob Savelberg is freelance journalist en woonachtig in Berlijn.