Onderwijs

Het thema onderwijs heeft in betrekkelijk korte tijd een vooraanstaande plek op de politieke agenda verworven. De directe aanleiding hiervan is de publicatie, in december 2001, van het zogenaamde PISA-rapport. Dit rapport presenteert de uitkomsten van een onderzoek naar de kwaliteit van onderwijs in 32 industrielanden. Uit het onderzoek blijkt dat het Duitse onderwijs in internationale context zeer matig presteert. Dit resultaat heeft grote indruk gemaakt in Duitsland, waar van oudsher veel nadruk wordt gelegd op Bildung. Het belang dat aan de bevindingen van het rapport wordt gehecht blijkt uit het feit dat zij hebben geleid tot een debat waarin zelfs de federale structuur, oftewel de essentie van het onderwijssysteem, ter discussie staat.

Bündnis 90/Die Grünen wil het vergroten van de autonomie van onderwijsinstellingen (onder andere door onderlinge concurrentie te bevorderen) combineren met het uitvoeren van kwaliteitscontroles door de staat. Het salaris van professoren moet afhankelijk worden gemaakt van de prestatie. Deelname van vrouwen aan het onderwijs moet worden gestimuleerd. Geen invoering van collegegeld.

CDU/CSU

De SPD wil een federale Stiftung Bildungstest invoeren om een landelijke kwaliteitsstandaard te handhaven. Scholen moeten meer autonomie krijgen. Er moet meer aandacht worden besteed aan Duitse taalles aan migrantenkinderen. Tot 2007 moeten er bijna tweeduizend Ganztagschule bijkomen, dat zijn scholen waar leerlingen ook na schooltijd opgevangen worden. Het aantal mensen dat een academische opleiding begint moet groter worden.