Berlijn: mensen en hun plekken
Marion Jenrich (48) en de Wasserturm Prenzlauer Berg

tekst en foto’s: Anja Harnisch

"De band tussen Prenzlauer Berg en mij vormt de voormalige Wasserturm Prenzlauer Berg. Hij geldt met zijn indrukwekkende silhouet als bouwkundig kenmerk van deze wijk. Hier vertoef ik graag eventjes als ik een drukke dag heb gehad. Je hebt er een speeltuin waar de kinderen kunnen spelen en gezellige cafeetjes in de buurt. Toen ik nog in de Uckermark woonde, hadden we hier een kamertje gehuurd. Zo konden we de verbinding met de stad in stand blijven houden, hoewel we er niet meer woonden. Sinds twee jaar zijn we nu weer terug en genieten volop. De stemming in deze wijk is eenmalig."

De Wasserturm Prenzlauer Berg, die ook wel "dicker Hermann" wordt genoemd, is de oudste Berlijnse watertoren, die vroeger als waterreservoir diende. Hij was als symbool bestandsdeel van de stadswijkwapens van 1920–1987 en 1987–1992. De toren is door de Engelse ingenieur Henry Gill ontworpen. In 1877 was de bouw voltooid en tot 1952 was de toren in bedrijf. Hij diende ter verzorging van de snel groeiende arbeiderswijk Prenzlauer Berg.

Na de machtsovername van de nationaalsocialisten diende het tot de toren behorende machinehuis 1 tijdelijk als concentratiekamp, waar tegenstanders van het nieuwe regime werden geïnterneerd. Een gedenksteen herinnert hier nog aan. Nu worden in de waterreservoirs tentoonstellingen gehouden, onder andere vindt er dit jaar de Singuhr-Hoergalerie plaats. Bij de watertoren bevindt zich een speelplaats, geliefd bij kinderen. De zich onder het waterreservoir bevindende woningen zijn nog steeds bewoond en erg in trek.

De Wasserturm Prenzlauer Berg staat tussen de Knaackstrasse en de Belforter Strasse. Te bereiken vanaf U-Bahn Senefelder Platz via de Kollwitzstrasse.

Anja Harnisch is freelance fotografe en woont in Potsdam.