Van christelijke vredesactiviste tot terroriste
Biografie Ulrike Meinhof

Boeken - 15 mei 2003

(15 mei 2003) Als columniste voelde ze zich een "kapitein in eigen badkuip", maar de zee was blijkbaar oneindig veel verleidelijker. Op 15 mei 1976, 27 jaar geleden, werd Ulrike Meinhof in Berlin-Mariendorf begraven. Alois Prinz schreef een biografie over haar.

Toen Baader in 1970 gearresteerd werd, hielp zij bij zijn bevrijding en belandde in het opsporingsregister van de politie. Daarna behoorde Meinhof definitief bij de terroristische groepering die even later onder de naam RAF opereerde. In 1972, na een reeks aanslagen en bankovervallen, werd zij gearresteerd. Vanaf april 1974 verbleef zij in Stuttgart-Stammheim in een speciaal verbouwd gevangeniscomplex, waar ook Gudrun Ensslin, Andreas Baader en Jan-Carl Raspe inzaten. Nog in de gevangenis gold Meinhof als de spreekbuis van de RAF. Op 9 mei 1976 werd zij opgehangen in haar cel gevonden - zij zou er een verscheurde handdoek voor hebben gebruikt.

Achteraf, zo stelt Alois Prins, is het altijd makkelijk een samenhangende lijn in een levensloop te zien. "Alles lijkt op het latere te verwijzen." Het leuke aan de biografie van Prins is de kleine twijfel die hij daaraan toevoegt: "Maar niets is onontkoombaar." Dat geldt voor de keuzes die wij gedurende ons leven nemen, net als voor de blik waarmee wij het leven van een ander interpreteren.

Yvonne Delhey is germaniste

  • Alois Prinz, 'Lieber wütend als traurig. Die Lebensgeschichte der Ulrike Marie Meinhof' Weinheim, Berlin, Basel 2003. ISBN 3-407-80905-0.

aanbevolen:

  • Ulrike Marie Meinhof: 'Die Würde des Menschen ist antastbar. Aufsätze und Polemiken. Mit einem Nachwort von Klaus Wagenbach', Berlin 1980. (De bundel bevat de columns die Meinhof schreef voor Konkret in de jaren 1959-1969.)

Recensies:

Perlentaucher

Buchkritik

Reacties

Maximaal 500 tekens toegestaan

top
Op deze site worden cookies gebruikt, wilt u hiermee akkoord gaan?
Accepteer Weiger