Irmgard Keun
UvA Leescafé Duits

Kurt Tucholsky noemt Keuns in 1932 verschenen roman een door en door origineel boek. Echter al gauw plakken conservatieve, völkische critici op het succesvolle werk het label Asphaltliteratur; in 1933 staat het boek op de zwarte lijst.
Irmgard Keun belicht het vrijgevochten leven van de Neue Frau in het Berlijn van de vroege jaren 30, gezien door de ogen van protagoniste Doris. Doris is een eenvoudige, maar zeer van zichzelf overtuigde kantooremployée, die haar tekortkomingen op het gebied van kommaregels compenseert met zinnelijke blikken. Doris wil volgens eigen zeggen haar leven "schreiben wie Film". Wanneer zij het dan later zou lezen, "ist alles wie Kino - und ich sehe mich in Bildern."
Irmgard Keun schrijft een roman die tot de Klassiker der Moderne mag worden geteld. De opgeschoonde editie uit de jaren 50 echter strijkt die zo nieuwe en kenmerkende stijl- en vormkenmerken glad waardoor het werk in vergetelheid raakt. De nu weer toegankelijke versie van 1932 is dan ook, volgens Oliver Pfohlmann in de FR, een geschenk.