Boeken

Klaus Kordon (1943) is één van de bekendste en meest bekroonde jeugdboekenschrijvers van Duitsland. Zijn omvangrijke oeuvre omvat geïllustreerde kinderboeken en sprookjes. Maar Kordon is vooral bekend vanwege zijn realistische, gedreven en ook altijd spannende boeken, die de geschiedenis uit het perspectief van een meestal jeugdige hoofdpersoon weergeven. In zijn nieuwste boek 'Krokodil im Nacken' reflecteert Kordon dertig jaar politieke, Oost-Duitse en persoonlijke geschiedenis van 1943 tot 1973.

Hoe was het dagelijkse leven in de DDR? Wat gebeurde er na de eenwording? Hoe was het om jong te zijn onder een socialistisch regime? Het zijn vragen die Oost-Duitse schrijvers bezighouden, of ze nu jong zijn of al wat ouder. En omdat de waarheid over de DDR complex blijkt te zijn, komt aan de reeks boeken over dit thema geen einde. De auteur van wie nu een roman over leven in de DDR is verschenen, behoort tot de al wat oudere generatie. Christoph Hein (1944) was een kritische DDR-auteur die in 1987 een moedige rede hield tegen de censuur en die vóór 1990 naam maakte met onder meer 'Drachenblut' en 'Der Tangospieler'. 'Landnahme' is zijn nieuwste roman.

Zestien jaar na de dood van Heinrich Böll is nu het luisterboek 'Briefe aus dem Krieg' verschenen. Het bevat een selectie van de brieven, die Böll geschreven heeft tijdens zijn militaire dienst van 1939 tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945. Hij richt deze brieven aan zijn familie, vooral aan zijn vrouw Annemarie. Een vroeg werk van één van de grootste schrijvers van het naoorlogse Duitsland.

Wladimir Kaminer en Benjamin Lebert zijn jonge, succesvolle schrijvers, van wie het debuut veel stof deed opwaaien. Ze hebben recentelijk allebei een nieuw boek uitgebracht. Kunnen ze met 'Mein deutsches Dschungelbuch' en 'Der Vogel ist ein Rabe' de hooggespannen verwachtingen, die aan de opvolger van een succes kleven, waarmaken?

Hoewel over de linkse terroristen van de Rote Armee Fraktion al heel wat is geschreven, springt het nieuwste boek van Gerd Koenen (1944) er toch uit. In 'Vesper, Ensslin, Baader. Urszenen des deutschen Terrorismus' heeft de onafhankelijke historicus Koenen, zelf oud-trotskist en '68-er', een origineel perspectief gevonden om de geschiedenis van de RAF opnieuw te belichten.

Hij had componist, musicoloog of literatuurcriticus kunnen worden, maar in het naoorlogse Duitsland werd hij toch vooral bekend als filosoof en socioloog; als een kritische, linkse intellectueel die veelvuldig deelnam aan het openbare debat. En eigenlijk was hij steeds alles tegelijk, want echt kiezen wilde hij niet. Hij was zowel kunstenaar als geleerde, musicoloog en hoogleraar in de filosofie en sociologie, schrijver van essays over literatuur en een waakzame waarnemer van de ontwikkelingen in de Bondsrepubliek tijdens de jaren vijftig en zestig. Dit maakte hem tot een van de meest invloedrijke intellectuelen in West-Duitsland.

'Zwischen Pommes und Praline' betekent letterljk vertaald: 'Tussen patat en bonbon', een titel die voor Nederlanders weinig verraadt over de inhoud. Hij allitereert fraai en bekt lekker, maar doet verder eerder alleen aan België denken en niet zozeer aan Nederland. Toch heeft Nederland als grootste buurland van de deelstaat Noordrijn-Westfalen (NRW), een prominente plaats in dit compacte, handzame boekje voor Duitsers over de Benelux.

Dat de DDR populair is in Duitsland, tonen niet alleen de DDR-shows op televisie, maar ook boeken van schrijvers die in de DDR zijn opgegroeid: Jakob Heins 'Mein erstes T-Shirt' (2001), Jana Hensels 'Zonenkinder' (2002) of André Kubiczeks 'Junge Talente' (2002). Ze hebben een nostalgische kijk op het verleden gemeenschappelijk. Herinneringen zijn altijd anders dan de gebeurtenissen die zich werkelijk hebben afgespeeld, lijkt het. Martin Schröder (1967), eveneens van DDR-komaf, kiest een andere weg. Zijn debuut 'Allgemeine Geschäftsbedingungen' is gesitueerd in het hedendaagse Berlijn. Zijn boek toont sociaal engagement en een kritische kijk op de huidige Bondsrepubliek.

Is dit de tijd van de grootvaders? In Duitsland lijkt dit het geval te zijn, want de afgelopen maanden zijn er minstens drie boeken verschenen, waarin 'grootvaders' of beter gezegd families centraal staan. Want in deze boeken gaat het niet alleen om de vraag wat grootvader deed ten tijde van de Hitler-dictatuur en de oorlog, maar het gaat steeds ook om de 'kleinkinderen' die deze vraag stellen, om de relatie tussen de verschillende generaties, om de identiteit van jonge Duitsers.

(12 juni 2003) In Duitsland staat een reusachtige pomp. Aan de ene kant zuigt het apparaat dagelijks 1,5 miljard euro uit de Duitse economie. Aan de andere kant financiert het daarmee sociale voorzieningen. De grote Duitse pomp is lens. De wetenschapper/polemist Meinhard Miegel dringt al jaren aan op een ingrijpende revisie van het mechanisme voor herverdeling. Bovendien vraagt hij zich af of een kleiner model pomp niet veel efficiënter zou zijn. In zijn boek 'Die deformierte Gesellschaft' spuit hij zijn gal op de Duitse verzorgingsstaat.